O pięknie i brzydocie

Tytuł sugeruje notkę o wydźwięku co najmniej filozoficznym. Ale będzie prozaicznie i bardzo życiowo, choć może nie ominiemy wielkich ważnych słów. Wbrew pozorom bezpośrednią inspiracją nie była wczorajsza „wpadka” Alicji z bloga Alicepont, która bez najmniejszego zawahania nazwała Beyonce osobę z tuszą, i porównała do modelek plus size. Polała się lawina oburzenia, a nam udało się zrobić screen „niefortunnej” wypowiedzi, która po kilkunastu minutach została usuniętą przez blogerkę.

Kilka dni temu nasza ulubiona Agata ma nosa opublikowała u siebie na blogu  wyniki badań, w których zapytano kto jest najpiękniejszą kobietą na świecie. Według ankietowanych koronę dzierży nie kto inny jak.. Beyonce. Tuż za nią plasuje się Kim Kardashian. Przepytywani byli mieszkańcy wszystkich kontynentów. To bardzo ważne bo oczywistym jest, że ideał piękna w Chinach czy Japonii będzie inny niż ten w Meksyku. Bo kultura, a przede wszystkim natura – inna budowa ciała, inny kolor skóry, inne proporcje.

Wracając jednak do wyniku – na pierwszych miejscach znajdują się kobiety o niezwykle kobiecych kształtach. Według Alice – kobiety z tuszą. Pewnie nie tylko blogerka ma takie poczucie estetyki, że rozmiar 38-42 to już nadwaga, odchylenie od normy. Według większości, która odezwała się u nas pod wpisem – to kobiety normalne. Seksowne, z biodrami, pupami, piersiami. O regularnych rysach twarzy, dużych oczach, pięknej skórze.

Trudno powiedzieć czym jest piękno i brzydota. To zawsze subiektywna ocena. Dla mnie choćby, Scarlett Johansson czy Jennifer Lawrence są tylko przeciętne, każdego dnia widuję na ulicy piękniejsze dziewczyny. Za to hipnotyzuje mnie Emma Stone i uważam, że sexy jest Kylie Jenner (!!), choć zdaję sobie sprawię, że dla wielu osób są to zupełnie normalne kobiety.

Są jednak kanony, które charakteryzują ideał kobiecego piękna. Zupełnie inne, niemal co dekadę. Na początku lat 90′ królowały modelki o kobiecych kształtach, burzy włosów – Cindy, Claudia. Kilka lat później ideałem była Kate Moss, a potem Paris Hilton i Nicole Ritchie. Szczupłość do granic możliwości, brak biustu, pupy bioder. Dzisiaj na topie są sylwetki fit, ale ze sporym biustem i krągłymi pupami. A przed wiekami idealna kobieta miała duże biodra, spory biust i bardzo bujne piersi. Bo najważniejszymi atrybutami było rodzicielstwo i bezpieczeństwo.

Kiedy widzę, że ktoś nazywa Beyonce osobą grubą myślę sobie, że prawdopodobnie jest bardzo młody lub niezbyt mądry. Brakuje mu dystansu, obiektywnej oceny. Albo jest chory, choć znając prywatnie osobę z zaburzeniami odżywiania wiem, że najbardziej krytyczna jest w stosunku do siebie, bardzo często osoby znacznie „większe” niż ona traktując jako osoby piękne, zdrowe, seksowne.

Bo jeśli buduje się wokół swojej osoby społeczność i stajesz się autorytetem, wówczas każde słowo, które wypowiadasz jest pod ostrzałem. Na dodatek jesteś również inspiracją dla wielu, zazwyczaj nastoletnich osób. Wrzucenie zdjęcia bardzo szczupłej modelki nie jest zbrodnią. Głoszenie, że normalność już normalnością nie jest, to zwyczajna społeczna szkodliwość.

Zadam takie samo pytanie jak zadała Agata – kto jest według Was ikoną urody? Piękna?